Πρόκειται για τη συχνότερη αγωνιώδη ερώτηση του γονέα κάθε φορά που πονάει η κοιλιά του παιδιού του. Πρέπει να θυμόμαστε πως κάθε κοιλιακό άλγος δε σημαίνει απαραίτητα και σκωληκοειδίτιδα, ενώ η σκωληκοειδίτιδα εμφανίζεται πάντα με κοιλιακό άλγος.
Η σκωληκοειδίτιδα είναι το αποτέλεσμα φλεγμονής της σκωληκοειδούς απόφυσης. Η σκωληκοειδίτιδα είναι επείγουσα χειρουργική κατάσταση καθώς η σκωληκοειδής θα πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά άμεσα. Η εξέλιξη αυτής είναι η περιτονίτιδα, έξοδος κοπρανώδους υλικού και μικροβίων στην περιτοναϊκή κοιλότητα αποτέλεσμα ρήξης της σκωληκοειδούς αποφύσεως. Η περιτονίτιδα είναι μια δυνητικά πολύ επικίνδυνη κατάσταση που μπορεί να απειλήσει ακόμη και τη ζωή του παιδιού .
Ένας απλός κανόνας είναι ότι:
- κοιλιακό άλγος – όχι απαραίτητα πολύ δυνατό από την αρχή –συνεχόμενο, σταδιακά επιδεινούμενο που μπορεί να συνοδεύεται από
- αρχικά χαμηλή πυρετική κίνηση (δέκατα) με εξέλιξη σε υψηλό πυρετό(έως 39Ο C)
- ναυτία/τάση για έμετο που συνήθως ακολουθεί τον πόνο
- ανορεξία και όψη πάσχοντος, καταβολή ή άρνηση για παιχνίδι
- ανταλγική θέση: Ο ασθενής παίρνει εντός 12ώρου θέση που να πονά λιγότερο. Συνήθως γέρνει προς τα δεξιά με το χέρι πάνω από τη θέση που πονά ενώ δυσκολεύεται στη κίνηση, ακόμα και να ανέβει στο εξεταστικό κρεβάτι.
χρήζει διερεύνησης από ειδικό!!
Εάν υποψιάζεστε σκωληκοειδίτιδα με βάση τα παραπάνω θα πρέπει να αναζητήσετε άμεσα ιατρική γνώμη! Προηγουμένως αποφύγετε τη λήψη τροφής ή παυσίπονων. Επίσης καλό θα είναι να αποφύγετε τα ζεστά επιθέματα στην κοιλιά.
Διαδικασία Διάγνωσης
Η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας αποτελεί πάντα μια πρόκληση για τον παιδοχειρουργό.
Παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας η διάγνωση παραμένει κλινική με τη συμπληρωματική αξιολόγηση των εργαστηριακών ευρημάτων και του υπερηχογραφήματος κοιλιάς.
Θεραπεία
Παραμένει πάντα χειρουργική. Η εκτομή γίνεται ανοιχτά με μικρή τομή στο δεξιό κάτω μέρος της κοιλιάς ή λαπαροσκοπικά με τρεις μικρότερες τομές.
Η δεύτερη τεχνική πλεονεκτεί εφόσον πρόκειται για ενήλικα ή παιδί με σωματότυπο σχεδόν ενήλικά. Όταν πρόκειται για λεπτόσωμα μικρότερα παιδιά χωρίς να πλεονεκτεί επιστημονικά κάποια εκ των δύο, η δεύτερη μειονεκτεί λόγω αυξημένου κόστους.
Ο χρόνος νοσηλείας καθορίζεται μετεγχειρητικά από τον παιδοχειρουργό με βάση τη βαρύτητα της πάθησης.
Μετά την επιστροφή στο σπίτι ο μικρός ασθενής ακολουθεί ειδικό διαιτολόγιο για μικρό χρονικό διάστημα, λαμβάνει αγωγή όταν κρίνεται σκόπιμο και μπορεί να επιστρέψει πλήρως στις δραστηριότητές του σε 1 μήνα.
Άρθρο που φιλοξενείται στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας «Θεσσαλία».
